Lien in Suriname!: In één week veel gedaan!

Het was een drukke week en ik heb vanalles gedaan.

Een kort overzichtje vind je in dit berichtje.

Koninginnedag (30 april)

Vandaag is het Koninginnedag in Nederland en dit werd ook gevierd in Suriname. In de voormiddag eerst nog gaan lesgeven op stage en daarna maakten we ons klaar om te gaan feesten. We trokken onze oranje kleren aan en schminkten ons met een Belgische en Nederlandse vlag. Klaar om te gaan feesten!

We worden mooi gemaakt. :-)

Virolastraat klaar om Koninginnedag te vieren.

Ook de Belgische meisjes zijn klaar om te gaan feesten!

Eerst gingen we naar Zus & Zo. Dit is een bekend restaurantje/bar waar vooral buitenlanders en studenten zitten. Voor deze avond was het niet Zus & Zo maar Koningin & Zo. Alles was versierd in het oranje en iedereen kwam ook verkleed in het oranje. Er was Surinaams-Hollandse stamppot, er was een optreden van een bandje, er was een DJ, er was een Surinaamse koningin en prinses, ... We hebben gedanst en gefeest. Het was héél leuk!

Vervolgens trokken we met z'n allen naar club Touché. Daar hebben we verder gedanst en gefeest.

Het was een hele leuke oranje avond!

Met z'n allen bij Zus en Zo om iets te eten.

De Surinaamse prinses en koningin

Jana, ik, Hanne en Carolien op Koninginnedag.

Maar... deze avond moesten we ook afscheid nemen van enkele vrienden: Kenzo, Jana en Pieter-Jan. Zij zijn ondertussen terug naar huis vertrokken. Het was een zeer leuke en fijne tijd met hen. Ik ga ze missen!

Dag van de arbeid (1 mei)

1 mei is het ‘dag van de arbeid’. Dit vieren ze ook in Suriname en ik moest vandaag dus niet naar stage. Onze huisbazin had ons op voorhand gezegd dat we die dag niet voor school mochten werken en dat we een barbecue gingen organiseren bij ons thuis. We hebben haar geholpen met de voorbereidingen en maakten ons klaar voor een gezellige avond. Onze vrienden kwamen tegen half 7 naar ons. Met z’n 14 zaten we gezellig in de tuin, we dronken iets en aten van de heerlijke barbecue. Het rundsvlees en kip werd gebakken op de barbecue en geserveerd met lekkere bami. Nadien hebben we ook nog lookbroodjes gemaakt en die waren ook lekker. Het bleef mooi droog weer en het was een gezellige avond.

White Beach (5 mei)

Dagje thuis + mooi weer = White Beach!

We gingen om 9.00 uur vertrekken met de fiets naar de bussen in de stad. Maar er was al een probleem. Mijn fietsband stond plat dus we gingen pompen. Helaas deed de fietspomp niet z’n best waardoor mijn hele band super plat was. Zo kon ik natuurlijk niet gaan fietsen. Snel een taxi bellen, naar de fietsenmaker en tegen 10.00 uur was ik in de stad bij de anderen. We konden onze fietsen veilig achterlaten in de garage van het vroegere huisje waar Stijn verbleef. Te voet gingen we op zoek naar de bus Paramaribo – Domburg – Paramaribo. Deze bus heeft een halte aan White Beach waar wij moesten zijn. We namen plaats in de bus en wachtten... wachtten en nog eens wachtten... De bus vertrekt pas als hij helemaal gevuld is met mensen. Na een half uurtje wachten zat de bus eindelijk vol en konden we vertrekken. Allemaal dicht tegen elkaar, op de schoot, rechtstaan als iemand moet uitstappen (Ja, er is niet echt een gang in de bus.), doorschuiven, ... Het was een hele ervaring en heel goedkoop. We zijn blij dat we eens een bus hebben genomen.

Busavontuur

Rond de middag kwamen we aan op White Beach. Het was er stil... Dat vonden wij niet erg. Snel legden we onze handdoek op het strand, namen we een duikje in het water en begonnen we met zonnen. Niet veel later voelden we de eerste regendruppels. De eerste regenvlaag is op komst. We namen onze spullen en wachtten in een hutje tot het droog werd. Nadien konden we weer gaan zonnen.

Het was zalig om nog eens op het strand te zonnen en niets te moeten doen.

Welcome to White Beach!

White Beach

Een foto voor de Chiro op White Beach!

White Beach

’s Avonds hebben we een mega pizza besteld en een filmpje gezien. De pizza heeft gesmaakt en op een rustige manier hebben we ons chill dagje afgesloten.

Naar de mis (6 mei)
Zondagochtend vertrokken we vroeg met de fiets naar de stad om een misviering bij te wonen in de Sint Petrus en Pauluskathedraal. De Sint Petrus en Pauluskathedraal is de grootste houten kerk ter wereld en de kerk is mooi! Het is een katholieke kerk en de misviering verschilt niet veel van een misviering in België. Enkele verschillen: de mis duurde 1 uur en 45 minuten, we moesten heel veel rechtstaan, er werd veel gezongen, de mensen liepen rond in de kerk om elkaar vrede te wensen, ... We hadden een boekje met liedjes en probeerden mee te zingen. Één liedje herkende ik van in België. Ik zong het dan ook uit volle borst mee. De andere liedjes werden in het Nederlands gezongen maar waren mij onbekend. We vonden het fijn om eens een mis bij te wonen in Suriname.

Sint Petrus en Pauluskathedraal

De binnenkant van de kathedraal.

Fietsen naar Peperpot (6 mei)

Na de misviering vertrokken Tina, Hanne en ik met onze fiets richting Peperpot. Het zonnetje scheen hard en het was een mooie dag. Peperpot is een oude koffie- en cacaoplantage in het district Commewijne en vandaag de dag is Peperpot een natuurreservaat. We gingen met de veerdienst naar de overkant.

Onze fietsen op het bootje.

Hanne, Tina en ik op het bootje.

Het bootje meert aan te Commewijne.

De verschillende bootjes aan Commewijne.

Daar begonnen we te fietsen en zochten we de weg naar Peperpot. De ‘weg naar Peperpot’ hadden we snel gevonden maar het natuurreservaat niet. We reden een beetje verloren maar zijn er uiteindelijk geraakt. Weliswaar niet aan de hoofdingang maar we waren er.

In het natuurreservaat hebben we 3.2 km gefietst tussen al de mooie natuur. Onderweg hebben we even pauze genomen om te eten. Zalig... eten in de stilte tussen de mooie natuur. Snel waren we aan het einde van onze fietstocht doorheen Peperpot en keerden we met de fiets terug naar huis.